Repertuar

Sen nocy letniej

William Shakespeare
Reż. Krzysztof Garbaczewski

Duża Scena
ul. Jagiellońska 1

Data
premiery

18.02
2022

daty
wystawiania

18.02
2022
19.02
2022
20.02
2022
22.02
2022
26.03
2022
27.03
2022
27.03
2022
29.03
2022
06.05
2022
07.05
2022
07.05
2022
08.05
2022
21.10
2022
22.10
2022
23.10
2022
06.01
2023
07.01
2023
08.01
2023
27.04
2023
28.04
2023
29.04
2023
13.01
2024
14.01
2024
27.06
2025
28.06
2025
29.06
2025

czas
trwania

1 godz. 50 min.

Kiedy Narcyz spojrzał w taflę wody, zobaczył siebie. Być może głębia, którą dostrzegł za własnym odbiciem, stała się powodem jego kary – lub nagrody – w postaci Przemiany. Erich Fromm ujrzał w micie o Narcyzie kondycję człowieka nowoczesnego: „Chociaż z zewnętrznego punktu widzenia wydaje się, że Narcyz jest w sobie bezgranicznie zakochany, to jednak w rzeczywistości nie odczuwa on dla siebie sympatii, a jego narcyzm stanowi podobnie jak egoizm, nadkompensację fundamentalnego braku miłości do siebie”. W inscenizacji „Snu nocy letniej” Krzysztofa Garbaczewskiego kreacja świata fantastycznego i jego bohaterów – Oberona, Tytanii i Puka – odbywa się za pośrednictwem technologii virtual reality, igrając z fizyczną przepaścią między użytkownikiem (aktorem) a niestabilnie zakodowanym awatarem. W świecie symulakrów – imitacji, odbić czy wyobrażeń – sztuka staje się realnością najwyższego rzędu. To w przestrzeni sztuki możliwa staje się artykulacja wirtualności jako relacji zachodzącej w świecie. Być może w niej jest także sposób na zmianę zastanych norm i wzorców oraz na kreację i nowość. W swej interpretacji sztuki Szekspira twórcy spektaklu podążają za myślą Gillesa Deleuze’a, stwierdzając: „Deleuzjańska różnica jest wydarzeniem spotkania z Innym, bez którego dyskurs o Innym nie jest możliwy. Owo poznanie Innego, spojrzenie w jego obcą twarz jest doświadczeniem wstrząsającym, traumatycznym – to apokalipsa. Nie musi ona jednak oznaczać końca. Możliwe jest ocalenie, a gwarantuje je Przemiana”. Refleksja nad Przemianą obejmuje w „Śnie nocy letniej” zarówno kwestie społeczne i osobiste, jak i estetyczne, ekologiczne oraz technologiczne. Sen śniony podczas tych czterech letnich dni i nocy to marzenie o utopii, świecie społecznej emancypacji, w którym wszyscy, zespoleni grzybnią niczym pierwotnym Internetem, ulegają Przemianie. A także – krytyczna refleksja nad obecnym stanem rzeczy, pozostającą poza politycznym pragmatyzmem – niebezpieczna dla władzy i jej opozycji. Czy na pewno jest to sen? Czy możesz w niego uwierzyć? I czy masz pewność, że to Ty go śnisz?

„Sen nocy letniej” już w sam w sobie zawiera dychotomię rzeczywistości, w której jawa i sen przenikają się wzajemnie. Reżyser dodatkowo multiplikuje ten zabieg, wykorzystując technologię VR. Przedstawienie można określić mianem biotechnologicznej wariacji na temat współżycia natury i człowieka. […] Gra świateł, ruchome elementy scenografii, sprawiają wrażenie organiczności przestrzeni gry. Wraz z rozwojem sytuacji […] płyniemy z bohaterami coraz głębiej, by ostatecznie wylądować jako obserwatorzy przebywających w wirtualnej rzeczywistości aktorów. Poprzez ekran zawieszony nad widownią możemy zobaczyć, gdzie swoimi umysłami przeniosły się poszczególne postacie dramatu. Wiesław Kowalski, Teatr Dla Wszystkich Role dublowane: 27, 28, 29 czerwca – Aleksandra Nowosadko, Magda Grąziowska