Absolwentka Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, wydział aktorski /2019/

4.09.2019 – Narodowy Stary Teatr, Kraków

Aktorka o niewymuszonym wdzięku i charyzmie scenicznej, co zaprezentowała w pełni w „Halce” Anny Smolar, gdzie jako „Halina (Aleksandra Nowosadko) jest nadreaktywna i nadekspresyjna. Jak na zapis o szaleństwie przystało, gra wersję samej siebie w manii. To bohaterka kamikadze (…) już nie-góralka-Halka, jeszcze-nie-wyzwolona-Halina, co daje na scenie efekt bulgocącego kotła energii. (…) zmienia rejestry, nastroje, tony, może śpiewać i wyć, być liryczna i wulgarna, a to wszystko musi się zadziać, żeby Halka stworzyła z siebie Halinę” (Marta Zdanowska, dwutygodnik.com). Doskonale odnajduje się nawet w najbardziej zróżnicowanym repertuarze, co doceniają reżyserzy obsadzając aktorkę w często nieoczywistych rolach. Oglądamy ją więc jako sardoniczną Marię w „Wymazywaniu” Klaudii Hartung-Wójciak, gdzie „Aleksandra Nowosadko do mikrofonu z dużą swadą i poczuciem formy performuje monolog o wrednych urokach Austrii” (Joanna Targoń, „Gazeta Wyborcza”), a także szukającą drogi wyzwolenia z patriarchatu tytułową Salome w spektaklu Kuby Kowalskiego. Najwyższej klasy warsztat aktorski potwierdza w „Art of living” Katarzyny Kalwat, gdzie tworzy pełnokrwistą postać i utrzymuje skupienie widza w mnogości treści, którą proponuje ta inscenizacja. Bawi się konwencją jako Hermia, przenosząc się do wirtualnej rzeczywistości „Snu nocy letniej” zaproponowanej przez Krzysztofa Garbaczewskiego.

Jej talent mogliśmy podziwiać we „Fiasku” na motywach ostatniej powieści Lema w reżyserii Magdy Szpecht, gdzie „Autorkom i autorom formy spektaklu udaje się stworzyć imponujący nowy wymiar estetyczny hard sf, dobrze pasujący do dzisiejszych czasów” (guldapoleca.pl). Zagrała także w dwóch adaptacjach klasycznych powieści zrealizowanych przez Pawła Miśkiewicza – „Biesach. Spektaklu o piciu herbaty” wg Dostojewskiego oraz „Podróżach Guliwera” wg Swifta, gdzie ze swadą i dystansem wykreowała postać jednego z filozofów, o których pisał Michał Centkowski: „Aktorki, rzucając wyzwanie męskiej, kolonialnej perspektywie epoki, w której pisał Swift, wcielają się kolejno w mieszkańców dziwnych krain, po których wędrował jego najsłynniejszy bohater”. Rola w spektaklu Pawła Miśkiewicza nie była pierwszym występem Aleksandry Nowosadko na narodowej scenie. Zadebiutowała na deskach Starego Teatru rolą Adeli w mrocznej inscenizacji „Domu Bernardy A.” według Lorki w reżyserii Alejandra Radawskiego, żeby następnie wcielić się w postać Muzy w „Audiencji 89”, zrealizowanej na podstawie twórczości Bogusława Schaeffera przez Tomáša Svobodę: „Niekonwencjonalnym działaniom twórczym Autora, Reżysera i Aktora, w które angażują się widzowie, patronuje niepokorna, pełna wigoru Muza Aleksandra Nowosadko” (lifeinkrakow.pl). Ostatnio dołączyła także do obsady „Triumfu woli” w reżyserii Moniki Strzępki, gdzie można zobaczyć ją w roli Mongolskiego chłopca.

Początki jej kariery można było śledzić w teatrze krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych, gdzie wystąpiła w spektaklach dyplomowych: „Kongres (nie do końca) futurologiczny” Pawła Miśkiewicza oraz „Efekt” Agnieszki Glińskiej. Ten ostatni najlepiej podsumowują słowa Tomasza Domagały: „spektakl z gatunku tych opartych na aktorstwie. Tu – znakomitym”. Jeszcze w trakcie studiów Aleksandra Nowosadko została zaangażowana do spektaklu Teatru Telewizji, gdzie wcieliła się w rolę Basi w „Tajnym Kliencie” Wojciecha Pitali.

2014 r. Nagroda XV Ogólnopolskiego Festiwalu ewentualnych Talentów Aktorskich we Wrocławiu FeTA 2014.

Nagroda na V Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Niewielkich w Lublinie