Repertuar

Wymazywanie

Thomas Bernhard
Reż. Klaudia Hartung-Wójciak

Scena Kameralna
ul. Starowiślna 21

Data
premiery

18.06
2022

daty
wystawiania

18.06
2022
19.06
2022
21.06
2022
22.06
2022
14.10
2022
15.10
2022
16.10
2022
17.12
2022
18.12
2022
09.02
2023
10.02
2023
11.02
2023
18.05
2023
19.05
2023
20.05
2023

czas
trwania

1 godz. 15 min.

„Wymazywanie” to spektakl o mechanizmach pamięci i rozpamiętywaniu, wspominaniu, dopominaniu i odpominaniu, w którym rozmaite obrzędy przeszłości nie chcą ustać, a im bardziej nazywane są „martwymi”, tym bardziej żyją osobliwym, własnym życiem. Podążając za konkretem, materialnością czy nieuchwytnością szczegółu – spojrzenia sióstr, szyja i kark matki, segregatory firmy Leitz, stiuki dziecięcej willi – twórcy i twórczynie przedstawienia odtwarzają obrazy z Bernharda w seriach powtórzeń, zapętleń i zapożyczeń.

Thomas Bernhard przetrzymał „Wymazywanie” w szufladzie przez parę lat, by powieść ukazała się jako ostatnia. Chciał nadać monologowi Franza Muraua, odcinającego się od nazistowskiej przeszłości Austrii i własnej rodziny, rangę testamentu. Dwadzieścia jeden lat po pierwszym i jak dotąd ostatnim w Polsce wystawieniu najgłośniejszej powieści Bernharda, w reż. Krystiana Lupy, realizatorki i realizatorzy spektaklu próbują włączyć w „Wymazywanie” inne głosy, w tym kobiecą perspektywę, przechwycić jego formalną nadmiarowość, podejmując z nią grę nie tylko w dramatycznym monologu, ale też w organizacji przestrzeni, ruchu ciał, muzyki.

Twórcy rozpisali monolog wewnętrzny Franza-Josefa Muraua na kilkanaście postaci – głównie kobiecych – przemieszczających się w delirycznym transie wokół okazałego truchła jelenia. Taki upiorny nieco landszaft gdzieś z lasów Górnej Austrii. Spoiwem fabuły uczyniła […] Hartung-Wójciak przeglądanie rodzinnego albumu. Z rodzinnych zdjęć, wprowadzanych Bernhardowymi powtórzeniami „Obraz wypełnia…”, wyłania się historia głównego bohatera od dzieciństwa po moment powrotu do prowincjalnego Wolfsegg. Inaczej niż w powieści głównego akcentu nie położono jednak na rozważaniach protagonisty w obliczu śmierci rodziców i brata, a na jego złożonych relacjach z żeńską częścią rodziny – zwłaszcza z matką i siostrami, wyjętymi jako żywo z Kubrickowego „Lśnienia”.
Paweł Zarychta, Dziennik Teatralny Kraków

W kompozycji muzycznej zostały wykorzystane cytaty liryczne i sample z nagrania głosu Ingeborg Bachmann oraz utworu Nicht wiedersehen! Gustava Mahlera.