Załoga ziemskiej rakiety przybywa w pobliże zamieszkanej przez istoty rozumne planety Kwinta z misją nawiązania kontaktu. Za chwilę ma spełnić się jeden z największych snów ludzkości, czyli spotkanie pozaziemskiej cywilizacji – otrzymamy dowód na to, że nie jesteśmy we wszechświecie sami. Jednak mieszkańcy Kwinty nie dążą do kontaktu, unikają go, a wręcz się przed nim bronią. Bohaterowie Fiaska mogą jedynie spekulować na temat Kwintan, tworzyć potencjalne modele za pomocą superkomputera i interpretować kolejne posunięcia Obcych, którzy z niewyjaśnionych przyczyn chcą trzymać się od ludzkości z daleka.

Spektakl podąża za przewrotnym i nieoczywistym tokiem rozumowania autora Fiaska. Wyobrażając sobie możliwość istnienia cywilizacji na innych planetach, musimy wyobrazić sobie konieczność zjednoczenia. Zamiast pytać: „Kim są Obcy?” zadajemy pytanie: „Kim są Ziemianie?”. Wiele powieści sci-fi przewiduje katastroficzny scenariusz, w którym wroga cywilizacja dąży do zniszczenia życia na Ziemi, a potencjalny kontakt jest ryzykiem zagłady gatunku ludzkiego. Zupełnie inaczej jest w powieści Lema, który polemizuje z tym założeniem.

Spektakl, będący pierwszą teatralną adaptacją ostatniej powieści Lema, może być również niejednoznaczną diagnozą przyczyn współczesnego kryzysu, lęków i pesymizmu, który odczuwamy rozważając przyszłość naszego gatunku.

Adaptacja ostatniej powieści Lema w poruszający sposób akcentuje jej pesymistyczny wydźwięk: niewiarę w możliwość ponadgatunkowej komunikacji i mocno krytyczną ocenę ludzkiej natury. Autorkom i autorom formy spektaklu udaje się stworzyć imponujący nowy wymiar estetyczny hard sf, dobrze pasujący do dzisiejszych czasów.
Przemek Goulda, gouldapoleca

Informujemy, że podczas spektaklu wykorzystywane jest światło stroboskopowe.