W czasach, w których przyszłość jest niepewna, nostalgia może stać się drogą łatwej ucieczki od wyzwań, jakie stoją przed nami. Schron przeciwczasowy – genialny literacki wynalazek Georgiego Gospodinowa – jest miejscem, w którym zrekonstruowana zostaje przeszłość: stworzony z myślą o chorych na Alzheimera, próbuje okiełznać chorobę i nieuchronnie upływający czas, przywracając ten czas miniony, do którego pacjent chciałby wrócić – gdzie czuł się bezpieczny lub żył pełnią życia. Ale pamięć nie respektuje narzucanych jej granic i lubi płatać figle tym, którzy zaczynają się nią bawić.

Bohaterami scenicznej interpretacji powieści Gospodinowa są dwie polskie rodziny, których członkowie, oddając swoich cierpiących na Alzheimera bliskich do schronu przeciwczasowego, decydują się przyjrzeć się bliżej rodzinnej przeszłości. Obrazy, dźwięki, zapachy przynoszą zaklęte w czasie minionym tęsknoty, ale uwodząca siła przeszłości jest tylko jej działem marketingu. Powrót do zwycięskiego dla polskiej reprezentacji mundialu ‘82 w Hiszpanii czy niesławnego roku 1968 okazuje się konfrontacją z uwikłanymi w historię najnowszą rodzinnymi tragediami i tajemnicami.

„Schron przeciwczasowy” jest zrealizowany dosyć skromnie, ale prawdziwa moc tego spektaklu tkwi w jego tekście i emocjach, jakie aktorzy nam przekazują. Jest tutaj miejsce na wzruszenie i jest też miejsce na zastanowienie się nad tym, czy my sami mamy swój schron przeciwczasowy, do którego uciekamy i czy przypadkiem ten schron nie jest wyidealizowany w naszej głowie; bo przecież te wszystkie dobre wspomnienia mogą rozmijać się z rzeczywistością. Finałowa scena wgniata w fotel i wyciska łzy z oczu, prawdziwa wirtuozeria, która przypomniała mi, za co tak bardzo pokochałem teatr lata temu.
-Kamil Pycia, e-teatr

Ten pozornie prosty, momentami wręcz niemal komediowy spektakl ma mnóstwo ukrytych znaczeń i ogromne pokłady poruszającego liryzmu. Skutecznie przenosi osoby na widowni do ich własnej przeszłości. Ogromnymi walorami są: świetna, naturalna i organiczna gra aktorska, dyskretna muzyka i budujące klimat dawnych lat kostiumy, scenografia i ruch sceniczny.
-Przemysław Gulda, guldapoleca

Na podstawie książki pod tytułem

VREMEUBEZHISHTE

Copyright @ 2020, Georgi Gospodinow

Wszelkie prawa zastrzeżone.

Scenariusz powstał w oparciu o improwizacje aktorskie.

W spektaklu wykorzystane zostały fragmenty przekładu powieści Georgiego Gospodinowa Schron przeciwczasowy autorstwa Magdaleny Pytlak, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2022.

Oprawa olfaktoryczna spektaklu:

Patronem medialnym jest Onet.

Dostępność dla osób z niepełnosprawnościami:

Budynek Sceny Kameralnej niestety nie jest dostępny dla osób poruszających się na wózku. Do wnętrza teatru prowadzą schody.
Na widowni nie ma miejsc dostosowanych do potrzeb osób poruszających się na wózku.
W budynku nie ma toalety dla osób poruszających się na wózku. Do toalet prowadzą schody. Jedna z toalet posiada udogodnienia takie jak poręcze. Będą one wsparciem dla seniorów z ograniczoną mobilnością i osób poruszających się przy pomocy kuli lub laski.
Na całej widowni jest rozłożona pętla indukcyjna. Dzięki niej widzowie i widzki z aparatami słuchowymi mogą wyraźniej i bardziej komfortowo odbierać dźwięki ze sceny.
Więcej informacji w zakładce: Teatr bez barier

Przepraszamy za liczne bariery. Dążymy do większej dostępności przestrzeni.

Zapraszamy do kontaktu: Katarzyna Peplinska-Pietrzak, e-mail: dostepnosc@stary.pl, tel./SMS: 504 859 246