Repertuar

Wymazywanie

Wymazywanie

Thomas Bernhard
Reż. Klaudia Hartung-Wójciak
Scena Kameralna
ul. Starowiślna 21

Data
premiery

18.06
2022

daty
wystawiania

  • 18.06
    2022
  • 19.06
    2022
  • 21.06
    2022
  • 22.06
    2022
  • 14.10
    2022
  • 15.10
    2022
  • 16.10
    2022
  • 17.12
    2022
  • 18.12
    2022
  • 09.02
    2023
  • 10.02
    2023
  • 11.02
    2023
  • 18.05
    2023
  • 19.05
    2023
  • 20.05
    2023

czas
trwania

1 godz. 15 min.

„Wymazywanie” to spektakl o mechanizmach pamięci i rozpamiętywaniu, wspominaniu, dopominaniu i odpominaniu, w którym rozmaite obrzędy przeszłości nie chcą ustać, a im bardziej nazywane są „martwymi”, tym bardziej żyją osobliwym, własnym życiem. Podążając za konkretem, materialnością czy nieuchwytnością szczegółu – spojrzenia sióstr, szyja i kark matki, segregatory firmy Leitz, stiuki dziecięcej willi – twórcy i twórczynie przedstawienia odtwarzają obrazy z Bernharda w seriach powtórzeń, zapętleń i zapożyczeń.

Thomas Bernhard przetrzymał „Wymazywanie” w szufladzie przez parę lat, by powieść ukazała się jako ostatnia. Chciał nadać monologowi Franza Muraua, odcinającego się od nazistowskiej przeszłości Austrii i własnej rodziny, rangę testamentu. Dwadzieścia jeden lat po pierwszym i jak dotąd ostatnim w Polsce wystawieniu najgłośniejszej powieści Bernharda, w reż. Krystiana Lupy, realizatorki i realizatorzy spektaklu próbują włączyć w „Wymazywanie” inne głosy, w tym kobiecą perspektywę, przechwycić jego formalną nadmiarowość, podejmując z nią grę nie tylko w dramatycznym monologu, ale też w organizacji przestrzeni, ruchu ciał, muzyki.

Twórcy rozpisali monolog wewnętrzny Franza-Josefa Muraua na kilkanaście postaci – głównie kobiecych – przemieszczających się w delirycznym transie wokół okazałego truchła jelenia. Taki upiorny nieco landszaft gdzieś z lasów Górnej Austrii. Spoiwem fabuły uczyniła […] Hartung-Wójciak przeglądanie rodzinnego albumu. Z rodzinnych zdjęć, wprowadzanych Bernhardowymi powtórzeniami „Obraz wypełnia…”, wyłania się historia głównego bohatera od dzieciństwa po moment powrotu do prowincjalnego Wolfsegg. Inaczej niż w powieści głównego akcentu nie położono jednak na rozważaniach protagonisty w obliczu śmierci rodziców i brata, a na jego złożonych relacjach z żeńską częścią rodziny – zwłaszcza z matką i siostrami, wyjętymi jako żywo z Kubrickowego „Lśnienia”.
Paweł Zarychta, Dziennik Teatralny Kraków

W kompozycji muzycznej zostały wykorzystane cytaty liryczne i sample z nagrania głosu Ingeborg Bachmann oraz utworu Nicht wiedersehen! Gustava Mahlera.