Sympatyczny Diabeł (Zbigniew Kosowski) niespodziewanie, chwiejnym krokiem marynarza nie stroniącego od gorzałki, w którego ciało wniknął, wychyla się  zza kanapy  i staje między skonsternowanymi małżonkami Jerzym (Krzysztof Stawowy/Artur Dziurman) i brzemienną Krystyną (Matylda Paszczenko). W pełnej napięcia chwili skrywana dotąd niechlubna prawda wreszcie wychodzi na jaw: za defraudację sporej sumy pieniędzy grozi Jerzemu więzienie. Zrozpaczony małżonek, na dodatek – przyszły ojciec w oczach przebiegłego czarta uchodzi za łatwy łup.  Czy rzeczywiście przyjmie ofertę pomocy i zaprzeda diabłu duszę?

Marian Hemar w okresie PRL-u był zakazany, skazany na „artystyczny niebyt”,[…]. Jest pamiętany przede wszystkim jako autor przedwojennych przebojów śpiewanych do dziś, jak np. „Kochać nie warto”, „Nikt tylko ty”, „Panna Mania gra na mandolinie” i wielu innych.

Myślę, że warto przypomnieć Hemara także jako autora dramatycznego, […]. Marian Hemar był jedną z osób, która potrafiła przygotować pożywkę dla refleksji w sposób lekki i przyjemny. To wartościowy posiłek dla ducha i umysłu, po którym nie trzeba zaszyć się w ciemnym kącie na parę dni, by go przetrawić w samotności.
Agnieszka Mandat

Nikt nie wie jak jest w piekle, jak wygląda ten diabeł, czy smoła bardzo gorąca, czy kotły przepełnione, ale może warto zastanowić się tak poważnie i na serio, zostawiając te mityczne bajki o kotle i widłach z tyłu, czym może być owo piekło. Przypuszczam, że dla każdej duszy jest czymś innym, bo każdy boi się czegoś zupełnie innego, a dręczona przecież ma być dusza, bo ciało spoczywa martwe pod ziemią (…). Ta dywagacja diabła o piekle jest solą tej sztuki  (…).
Monika Sobieraj, „Dziennik Teatralny Kraków”

Informujemy, że podczas spektaklu wykorzystywane jest światło stroboskopowe.

Nagrody:

2018 –  XV Ogólnopolski Festiwal Piosenki Retro, Warszawa

Nagroda Złoty Liść za spektakl

Dostępność dla osób z niepełnosprawnościami:

Budynek Sceny Kameralnej niestety nie jest dostępny dla osób poruszających się na wózku. Do wnętrza teatru prowadzą schody.
Na widowni nie ma miejsc dostosowanych do potrzeb osób poruszających się na wózku.
W budynku nie ma toalety dla osób poruszających się na wózku. Do toalet prowadzą schody. Jedna z toalet posiada udogodnienia takie jak poręcze. Będą one wsparciem dla seniorów z ograniczoną mobilnością i osób poruszających się przy pomocy kuli lub laski.
Na całej widowni jest rozłożona pętla indukcyjna. Dzięki niej widzowie i widzki z aparatami słuchowymi mogą wyraźniej i bardziej komfortowo odbierać dźwięki ze sceny.
Więcej informacji w zakładce: Teatr bez barier

Przepraszamy za liczne bariery. Dążymy do większej dostępności przestrzeni.

Zapraszamy do kontaktu: Katarzyna Peplinska-Pietrzak, e-mail: dostepnosc@stary.pl, tel./SMS: 504 859 246