Co dzisiaj straszy w „Strasznym Dworze”? Czy społeczeństwo z zapisanym w genotypie doświadczeniem wojny jest w stanie wytworzyć odpowiednie mechanizmy obronne wobec dzisiejszych zagrożeń? Gdzie leży źródło zbiorowego lęku?

Korzystając z patriotyczno-wyzwoleńczego kontekstu jednej z najsłynniejszych polskich oper autorstwa Stanisława Moniuszki, spektakl podejmie temat ciała – manifestującego, rozczłonkowanego, kalekiego, które straszy i odstrasza, a być może jest nośnikiem nieuświadomionych, głęboko zakorzenionych fobii.

Na mieszkańców i gości „Strasznego Dworu” oddziałują obrazy ilustrujące zdarzenia z historii Polski. Utrwalają zakorzenioną w ciele weterana przeszłość, która go konstytuuje. Jednocześnie ciało to – poprzez swoje zdeformowanie, zniekształcenie, zdekonstruowanie, naznaczenie przeszłością – nosi ją w sobie i nieprzerwanie kultywuje.

Spektakl będzie rewersem opery Moniuszki, próbą rekonstrukcji wątków zaszytych w Strasznym Dworze I tym samym krytycznym spojrzeniem na traumatyzujacą kolejne pokolenia edukację historyczną. W cieniu świata opery funkcjonują polskie zaświaty, mroczne muzeum martyrologii, w którym portrety rodzinne faktycznie ożywają i straszą.