Absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie /2003/

1.01.2003 – 28.02.2017 – Teatr im. J. Słowackiego, Kraków
1.04.2018 – 31.08.2019 – Teatr Polski, Warszawa
1.01.2020 – Narodowy Stary Teatr, Kraków

„Grzegorza podziwiam jako aktora i jako pedagoga (…). Grzegorz to jedna z najwspanialszych postaci krakowskiego życia teatralnego” (Jacek Popiel – przewodniczący kapituły Nagrody im. Stanisława Wyspiańskiego). W „Baśni o wężowym sercu” Beniamina M. Bukowskiego artysta w przejmujący sposób, za pomocą niezwykle oszczędnych środków, buduje ważną dla głównego bohatera postać „starego chłopa Myszkę (Grzegorz Mielczarek), który był dla niego jak ojciec, dopóki z pańskiego rozkazu nie został doprowadzony do brutalnej i upokarzającej śmierci” (Zuzanna Berendt, Teatralny.pl). Aktor pokazał też prawdziwą maestrię w innym spektaklu Bukowskiego pt. „Arianie”, gdzie „daje niezwykły popis umiejętności – król w jego wykonaniu jest na granicy szaleństwa” (Monika Morusiewicz, Dziennik Teatralny Kraków). Końcowym, przeszywającym monologiem w „niemęskim” Darii Kubisiak stopniowo rozbraja farsową konwencję, kierując uwagę widza na problematykę gwałtu.

Wielokrotnie nagradzany, m.in. za rolę Duhringa w „Maestro” w reżyserii Krzysztofa Globisza, a także Wacława Niżyńskiego w spektaklu „Niżyński. Zapiski z otchłani” w reżyserii Józefa Opalskiego, za którą otrzymał Nagrodę im. S. Wyspiańskiego w 2014. Nagroda ta przypadła mu także za rolę Terrego w „Mrocznym mrocznym domu” w reżyserii Marcina Hycnara, o którym pisał Tomasz Kaczorowski: „Aktorzy zostali poprowadzeni pewną reżyserską ręką i stworzyli bardzo przejmujące i wiarygodne kreacje. Na szczególne wyróżnienie zasługuje Grzegorz Mielczarek, który jako Terry tłumił emocje i nie przerysował swojej postaci” („Nowa Siła Krytyczna”). „No, kogo ja widzę! Grzegorz Mielczarek! Czyta Miedwiedienkę, czyli wypowiada pierwsze słowa sztuki, te o «pani zawsze w czerni». Mielczarek powrócił do miasta Krakowa. (…) witamy z powrotem, proszę czuć się jak u siebie” – tak przywitał aktora Maciej Stroiński („Przekrój” online), pisząc o uczestnikach czytania Czechowa w Starym Teatrze w reżyserii Agnieszki Glińskiej.

Aktor od wielu lat współpracuje z Teatrem STU w Krakowie, gdzie stworzył świetne role m.in. w „Biesach”, „Wyzwoleniu”, „Wiedźmach”, „Body Art (Tatoo)”, „Ślubach panieńskich” i „Balladynie”, za którą zebrał znakomite recenzje. O roli Grabca tak pisze Agata Pokojska: „Najgenialniejszą, spośród męskiego grona, okazuje się być niepozorna postać Grabca, w którą wcielił się mistrzowsko Grzegorz Mielczarek. Jego gra była na tyle skuteczna, że przemienił często traktowaną po macoszemu postać chłopca, w bohatera podporządkowującego sobie cały spektakl. Grzegorz Mielczarek wspina się na wyżyny aktorstwa, nadaje nowego znaczenia monologom, które przesycone są humorem, jednocześnie wpisując się we współczesne realia” („Dziennik Teatralny Trójmiasto”). W 2018 roku dołączył do zespołu aktorskiego Teatru Polskiego w Warszawie i zagrał m.in. w spektaklach w „W oczach zachodu”, „Dom Lalki” czy „Borys Godunow”. Znany z wielu ról w Teatrze Telewizji, m.in. w „Lekcji polskiego” w reżyserii Mariusza Malca, „Marszałku” w reżyserii Krzysztofa Langa, „Narodzinach Fryderyka Demuth” w reżyserii Macieja Wojtyszki czy w „Igraszkach z diabłem” Artura „Baron” Więcka, gdzie pojawia się w mistrzowskim duecie z Romanem Gancarczykiem.

Wykładowca i prodziekan Wydziału Aktorskiego AST im. Stanisława Wyspiańskiego (dawniej PWST im. L. Solskiego) w Krakowie. Zadebiutował w 2001 roku rolą mnicha w spektaklu „Abelard i Heloiza” w reżyserii Agaty Dudy-Gracz w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie, z którym związany był przez 14 lat i gdzie w Plebiscycie Publiczności pięciokrotnie otrzymał tytuł Najlepszego Aktora tej sceny. Współpracował m.in. z Barbarą Sass, Magdaleną Łazarkiewicz, Iwoną Kempą, Agnieszką Olsten, Anną Smolar, Jerzym Stuhrem, Krzysztofem Jasińskim, Krzysztofem Globiszem, Józefem Opalskim, Andrzejem Domalikiem, Rudolfem Zioło, Tadeuszem Bradeckim, Arturem „Baronem” Więckiem, Wojciechem Kościelniakiem czy Januszem Opryńskim.

Pierwszą kreacją filmową, którą zachwycił recenzentów i zdobył nagrody w Polsce i za granicą, była główna rola w filmie „Brzydkie słowa” w reżyserii Marcina Maziarzewskiego. Aktor współpracował m.in. z Maciejem Pieprzycą, z którym spotkał się przy pracy w filmach „Chce się żyć”, „Jestem Mordercą” i „Ikar. Legenda Mietka Kosza”, z Adamem Sikorą przy „Autsajderze” czy Jerzym Stuhrem w „Obywatelu”.