Amfitrion. Komedia według Molière’a Komedia masek i omyłek; romantyczna parafraza sztuki Molière’a będącej przepisaniem dramatu Plauta. Bogowie; na czele z Jupiterem interweniują w świat ziemski; czyniąc zeń arenę komicznych nieporozumień. Wcielają się w postaci mitu o narodzinach Herkulesa – w króla Teb Amfitriona i jego sługę Sozjasza – by ich kosztem rozgrywać partię miłosnych szachów z nieświadomymi manipulacji kobietami – Alkmeną (szlachetną małżonką Amfitriona) i Charysą (nieco mniej szlachetną żoną Sozjasza). Pod komicznym płaszczem piętrzących się nieporozumień; obok śmiesznej parady grepsów i przebieranek; na marginesie mitologicznej przepychanki o miejsce najbliżej rampy świata; toczy się krwawa rzeź panowania i uległości; cynizmu i zniewolenia; otwarta wojna między władzą boską i świecką – męską władzą bezwzględnych i bezmyślnych zwierząt – w której grabionymi terytoriami są kobiece ciała; ich organy przystosowane do produkcji greckich bohaterów.