Próba utrwalenia ulotnej sztuki teatru może skłaniać do wielu zastrzeżeń. Nie ma bowiem pełnej możliwości zatrzymania istoty tej sztuki – chwilowego napięcia i kontaktu, jaki powstaje między sceną i widownią, wrażeń i emocji powstających w umysłach twórców i odbiorców. Jednak wciąż żywe wśród publiczności zainteresowanie teatrem rodzi potrzebę jej opisywania. Dzięki temu udaje się choć częściowo zachować powstające wartości, które są przecież ważnym elementem kultury całego narodu.

28 grudnia zmarła Krystyna Spiegel, historyk sztuki, muzeolog, wykładowca PWST w Krakowie, konserwator wojewódzki w Warszawie, kurator Muzeum Plakatu w Wilanowie.

W Starym Teatrze pracowała w latach 1976– 1985. Była pierwszym kuratorem Muzeum Starego Teatru, które stworzyła według pomysłu profesora Jerzego Gota. Muzeum dokumentowało historię sceny od 1781 roku do czasu otwarcia wystawy w 1985 za dyrekcji Stanisława Radwana. Nowoczesna forma narracji, otwarta a jednocześnie ograniczona scenicznym mrokiem, pozwalała zwiedzającym na bezpośredni kontakt z przedmiotami-fetyszami oglądanymi wcześniej z widowni. Stała ekspozycja przetrwała 20 lat, odwiedziło ją tysiące osób. Było to możliwe dzięki ogromnej wiedzy, wyczuciu i uporowi Krystyny Spiegel.