Organizatorem wydarzenia jest Krakowskie Biuro Festiwalowe

Data: 10 listopada 2023

Godzina: 18:00

Program:
John Cage – Five na pięć głosów (1988)
Dominykas Digimas – Oscillations na dwa soprany i dwa alty (2020)
Michał Górczyński – nowy utwór* na klarnecistę i robotyczne ramię (2023)
Nina Fukuoka – on_the_other_side – scene for a violinist na skrzypce (2018–2023)
Alvin Lucier – Love Song na dwoje skrzypiec (2016)
Julius Eastman – Colors na chór a cappella (1973)
Michał Górczyński / Wojtek Kiwer / Dominika Wiak – improwizacja (2023)
Kuba Krzewiński – Contre No. 1 na skrzypce i wiolonczelę (2017)
Kora, Michał Pepol – Planety w Kadyksie na wiolonczelę i elektronikę (2023)
David Lang – for love is strong (after The Song of Songs) na chór a cappella (2008)

Wykonawcy:
Kuba Krzewiński – skrzypce
Michał Pepol – skrzypce, wiolonczela
Michał Górczyński – klarnet
robotyczne ramię – keyboard, ukulele
Wojtek Kiwer – syntezator modularny
Dominika Wiak – taniec
Chór Polskiego Radia
Maria Piotrowska-Bogalecka – dyrygentka

Więcej informacji TUTAJ.

Z przyjemnością informujemy, że Stary Teatr jest partnerem wyjątkowego wydarzenia Sacrum Profanum, które odbędzie się w naszej instytucji.

Michał Pepol i Kuba Krzewiński szukają odpowiedzi na pytanie: Jak brzmi romans w XXI wieku uchem współczesnych kompozytorów? Odpowiedzi znajdziemy w performatywnym programie o miłości – od Fukuoki, przez Luciera, aż po Korę.

Przesyceni romantyzmem kompozytorzy poprzedniego stulecia stronili od miłosnych uniesień. Jednak XX wiek minął już na dobre, więc kompozytorzy na powrót mogą swoimi utworami opowiadać o romansach, mówić wprost o uczuciach, namiętności i fizyczności. Napięcie, dystans, bliskość lub jej brak są istotą duetów Kuby Krzewińskiego i Alvina Luciera – choć u każdego z kompozytorów opowiedziane w inny sposób. Kompozycje Niny Fukuoki oraz Kory w wersji Michała Pepola tworzą klamrę koncertu solowymi wykonaniami, w których miłość pojawia się w jeszcze bardziej dosłownej formie. Utwór Fukuoki traktuje o szczególnej relacji muzyka i jego instrumentu zestawionej z praktykami BDSM. Natomiast Pepol w wysmakowany sposób przekomponowuje Kocham cię, kochanie moje zespołu Maanam. Elementem spajającym cały program jest uwypuklony aspekt performatywny, którym twórcy posługują się, żeby poszerzyć metaforykę i znaczeniowość muzyki.

Michał Górczyński przywiezie swój najnowszy projekt Roboty-duety, które tworzy z profesjonalnym ramieniem robotycznym. W dalszej części roboty zastąpi krakowski modularz Wojtek Kiwer z syntezatorami własnej konstrukcji, a ich wspólną improwizację Dominika Wiak zinterpretuje tańcem.

Pomysł na Roboty-duety to efekt półrocznej pracy w ramach stypendium artystycznego miasta Warszawy oraz współpracą z firmą ABB. Roboty jako maszyny wytwarzające dźwięki są tematem budowania historii muzycznych. Artysta bada związek ruchu z wywoływanym przezeń dźwiękiem. Dynamika i sublimacja każdego gestu wypracowanego przez lata ćwiczeń decyduje o technice wykonawcy. „Technika” dotyczy również współczesnych robotów z całą ich niedoskonałością, ograniczonym programowaniem i mechaniką. Współdziałanie muzyka i maszyny zastąpi żywa improwizacja. W dalszej części do Górczyńskiego dołączy krakowski modularz Wojtek Kiwer z syntezatorami własnej konstrukcji, a ich wspólną improwizację Dominika Wiak zinterpretuje tańcem.

Rytmiczny lub medytacyjny – dwie odmiany minimalizmu zaprezentuje Chór Polskiego Radia, który sięga po amerykańskie i litewskie kompozycje Eastmana, Cage’a, Langa i Digimasa.

Minimalizm pojawiał się głównie ostatnio na festiwalu Sacrum Profanum głównie w ujęciu medytacyjnym, praktykowanym w duchu filozofii deep listening Oliveros. W tym roku usłyszymy go jednak także w ujęciu rytmicznym z licznymi powtórzeniami. Obie odmiany zaprezentuje Chór Polskiego Radia, który sięga po kompozycje amerykańskie i litewskie. Wracamy do muzyki Juliusa Eastmana, zbuntowanego czarnoskórego geja, tym razem w utworze na chór kobiecy. Usłyszymy także dwóch innych słynnych Amerykanów – wywrotowca Johna Cage’a oraz natchnionego i uporządkowanego Davida Langa. W twórczości ich obu muzyka na chór zajmuje ważne miejsce. Natomiast z zamiłowania do litewskiej odmiany minimalizmu nie mogliśmy powstrzymać się przed dodaniem do tego zestawu utworu Dominykasa Digimasa.