Odbicie, refleksja czy ucieleśnienie to pojęcia, w których muzyka, przede wszystkim klasyczna, porusza się z pozoru tylko swobodnie. Terminy te – choć abstrakcyjne – często wykorzystywane są do wyrażania artystycznych uniesień twórcy czy wykonawcy. Z reguły kompozytorzy próbują je domknąć w uporządkowanej i zamkniętej formie. Ściśle zapisane struktury, konkretne dźwięki czy długość trwania fragmentów bezpośrednio łączą kompozytora z wykonawcą – który wyraża jednocześnie myśl autora utworu, jak i swoją własną. Kompozytorzy rzadko kiedy próbują zrozumieć – a w ślad za tym: przekazać – to, jak muzyka odbija się w nich samych i jak może odbijać się w ich odbiorcach. Takie działanie podejmowali kompozytorzy polskiego pochodzenia, którzy w oparciu o własne przeżycia próbowali w swojej twórczości przedstawić pojęcie czasu. Stosując między innymi technikę aleatoryzmu, liczne fermaty i nieokreślone tempa czy wartości nut, zostawiali przestrzeń na swobodę i dowolność wykonawcy oraz kreowali osobistą wizję muzyczną. Te zagadnienia szczególnie uwypuklone są w utworach na harfę solo – instrumentu, który charakteryzuje się długim wybrzmieniem strun, głęboką barwą i lekkością wyrazu. Wspomniane zagadnienia i repertuar stały się dla autora projektu inspiracją poszukiwania siebie – jako wykonawcy oraz jako człowieka.

Idąc za tą ideą, twórcy projektu „Odbicie” chcą urzeczywistnić emocje i lęki za pośrednictwem różnorodnych środków wyrazu: muzyki, ruchu i gry aktorskiej oraz światła, aby poprzez poszukiwania kontrolowanej improwizacji wprowadzić widzów w świat emocji i osobistych przeżyć.

Głównym wykonawcą i spiritus movens projektu jest Adrian Nowak, muzyk-harfista. O idei stojącej u podstaw przedstawienia mówi: „Inspiracją dla powstania spektaklu jest próba znalezienia środków wyrazu, które w pełni przekazałyby emocje, których nie może już wyrazić sama muzyka. Myślę, że wybrane utwory potrzebują dodatkowych form, które uwypuklą jej artystyczne walory i pomogą w jej odbiorze. Współpracując z artystami, którzy są mi bliscy, pragnę stworzyć przestrzeń do uwolnienia własnej ekspresji w synergicznej formie. Wykonawstwo muzyki z czasem stało się dla mnie ograniczonym środkiem wyrazu, który chciałbym uzupełnić o to, co pobudza moją wyobraźnię oraz – jak wierzę – daje przestrzeń do wyrażenie niewyrażalnego”.

Spektakl zostanie oparty o utwory polskich kompozytorów, których zapomniana twórczość dotychczas nie została zarejestrowana i które znajdą się na wydanej przy współpracy z wytwórnią CD ACCORD płycie Adriana Nowaka. Spektakl będzie z jednej strony zapowiedzią tego albumu, z drugiej – przestrzenią do pogłębionego spojrzenia scenicznego na muzykę, która się na nim znajdzie. Muzyka będzie inspiracją dla twórców, w której poszukają uwolnienia swojej wizji za pośrednictwem dostępnych im na co dzień przestrzeni artystycznej kreacji.

Spektakl muzyczny łączyć będzie muzykę z tańcem, aktorstwem i światłem. Ta interdyscyplinarna forma ma za zadanie przedstawić osobiste emocje i odczucia związane z repertuarem muzycznym, jego interpretacją i próbą zrozumienia myśli kompozytorskich. Podstawą literacką będą przetworzone w ramach improwizacji aktorskich sceny ze znanych baśni i bajek. Na ogół nieprzystępna i nierzadko konceptualna muzyka współczesna zestawiona będzie z prostymi emocjami, kulturowymi toposami i metaforami. Aktorka w spektaklu wcieli się w alter ego muzyka – zaopatrzona w narzędzia aktorskie spróbuje wyrazić uczuciowość muzyki, która budzi wewnętrzny dystans. W ten sposób pełni rolę odbicia – lecz czy odbicie to to samo co niezakłócony, bezpośredni obraz? Zestawiając skomplikowaną w odbiorze intelektualną muzykę z archetypicznymi wartościami i szczerymi uczuciami, chcemy pokazać próbę prawdziwego odnalezienia siebie w wykonywanej na co dzień sztuce.

Spektakl otrzymał zgodę Dyrekcji Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie na prezentację na scenie Strefy Be. Przedsięwzięcie planowane jest na 29 maja br. Album CD wydany zostanie ze środków stypendium „Młoda Polska” otrzymanego w 2023 roku. Złożony został również wniosek o przyznanie dotacji z Funduszu Popierania Twórczości ZAiKS.

Repertuar muzyczny:

Edward Bogusławski – Preludio e cadenza per arpa sola (1977)

Artur Gelbrun – Introdukcja i Rapsodia na harfę (1973)

Roman Haubenstock-Ramati – Cathédrale na harfę (1988)

Piotr Moss – Tre Instanti per arpa sola (1971)

Joanna Stępalska-Spix – Walzer in F na harfę (1998)