25 grudnia 1840 roku odbył się wieczór imieninowy ku czci Mickiewicza. Miało na nim dojść do legendarnego już pojedynku między autorem Dziadów; a jego młodszym kolegą Juliuszem Słowackim. Marek Miller z reporterską wirtuozerią zebrał relacje uczestników Uczty Grudniowej; które układają się w zabawną i mądrą opowieść – zderzenie legendy z historią. Podczas imieninowego wieczoru ku czci Mickiewicza nie planowano w zasadzie odbycia poetyckiego turnieju. Siły były przecież nierówne. Przypomnijmy; że po jednej stronie występował autor Dziadów i Pana Tadeusza; Ody do młodości i Sonetów krymskich; po drugiej – młodszy o dziesięć lat twórca Balladyny i Kordiana; utworów przyjmowanych na emigracji bardzo rozmaicie. To; co dziś postrzegamy jako pojedynek wieszczów; goście Januszkiewicza odbierali jako starcie wielkiego artysty z uzurpatorem. Chociaż słuchaczy nie zadowoliły improwizatorskie popisy Słowackiego; to przynajmniej jeden fragment wystąpienia autora Anhellego spotkał się z uznaniem. ¦wiadkowie zgodnie przyznają; że w pewnym momencie Słowacki sam porównał siebie do muchomora; który pragnąłby znaleźć się w koszyku Wojskiego-Mickiewicza. Wieszcz i muchomor – zestawienie z pozoru jednoznaczne; ale tylko z pozoru. Bo mądry Wojski zna wielce użyteczną; chociaż trucicielską siłę muchomora – siłę fatalną; której zlekceważyć nie sposób…(Jan Tomkowski)