W ramach styczniowej Lekcji oglądania wraz z Olgą Drendą, autorką Duchologii polskiej. Rzeczy i ludzi w latach transformacji spróbujemy sięgnąć po „duchologię teatru”, a tym samym wywołać ducha pewnego przełomu.

Zobaczymy, jak teatr i polska sztuka w ogóle orientują się wobec nowej rzeczywistości w okresie transformacji wczesnych lat 90. Jakie kierunki widzą dla siebie po zmianie realiów? Co i jak grano pod koniec lat 80. – i czy nastąpił nagły zwrot, czy może stopniowa transformacja? Czy w teatrze miała miejsce podobna sytuacja, jak w plastyce, gdzie początek lat 90. był okresem wielkiej zmiany warty, wypuszczania na powierzchnię zjawisk, które istniały wcześniej w dalszych obiegach? Jak na język teatru, dobór repertuaru, tematy wpłynęła nowa sytuacja polityczna i ekonomiczna? Czy starano się wypracować nowy język, mówić o sprawach aktualnych, czy może odpocząć? Czy próbowano szukać pomocy w historii? Jeśli tak, to jakie widma historyczne nawiedzały polskie sceny? Jak duże znaczenie miały wreszcie pieniądze i ile zamieszania wprowadził duch komercji? Czy w nowej erze wiary w wolny rynek zaczęto podważać dotychczasową rolę teatru – tak jak miało to miejsce z książką? Na wszystkie te pytania spróbujemy odpowiedzieć, sięgając do archiwów tamtych czasów.