“Boa” to pierwszy spektakl choreograficzny w historii Narodowego Starego Teatru w Krakowie. Jego głównym tematem i obszarem ruchowej eksploracji jest pożądanie, rodzaje jego manifestacji, ucieleśniania i performowania. Sakowicz sięga po filmowe narzędzia budowania relacji, organizowania obrazu i internalizowania cudzego spojrzenia, choć na scenie nie ma żadnej kamery.

„Arianie” to przedstawienie, które stawia pytanie o możliwość istnienia ariańskiego zboru dziś – przestrzeni wymiany myśli, politycznej i religijnej wolności, utopijnej wspólnoty idącej na wskroś podziałów w społeczeństwie. Eksploruje możliwość funkcjonowania radykalnej wspólnoty etycznej, która własne przekonania łączy z poszanowaniem dla pluralizmu. Stwarza też okazję do zmierzenia się z problematyką indywidualnej wiary w zderzeniu z instytucjonalną religijnością, podnosząc kwestię wizji chrześcijaństwa radykalnie odmiennej od tej, która obecnie dominuje w Polsce. Czy możliwy jest inny sposób myślenia o naszym kraju, o wspólnocie, o debacie publicznej, o wierze i religii? Czy ariańska utopia, gdyby uniknęła prześladowań, zdołałaby przetrwać, zmieniając Rzeczpospolitą w najbardziej postępowy i rozwinięty kraj Europy?