Z okazji zbliżającej się premiery antologii cyfrowej „Młod(sz)a Polska”, która ukaże się nakładem Wydawnictwa Starego Teatru 25 czerwca 2021 roku, przybliżamy sylwetki twórcze autorek i autorów oraz opisy sztuk, powstałych w ramach konkursu.

Zuzanna Bojda –  absolwentka wydziału Reżyserii Dramatu (specjalizacja dramaturgia) w krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego. W 2014 roku debiutowała sztuką Opowieści Plemienne, na podstawie dwóch odcinków Dekalogu K. Kieślowskiego. Współpracowała jako dramaturżka z Teatrami w Zabrzu (Jasiu albo Polish Joke), Kaliszu (Fantazy), Tarnowie (Kajzar. Odyseja 1982), Krakowie (Skowyt), Białymstoku (Cudowna), a także między innymi z feministyczną grupą Teraz Poliż. Autorka dramatów takich jak: #rozczarowanie; Wyspa Kalina (Teatr Polski w Bielsku Białej); 108 kostek cukru (Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu), Jezioro (Teatr Dramatyczny w Warszawie), Szkubaczki (półfinał GND). Aktualnie pracuje nad serią dramatów o polskich księżniczkach.

Nie jestem twoją córką Mieszko

Nie wiadomo dokładnie ile Sygryda Dumna – wielka królowa Szwecji, Danii, Norwegii i Anglii, mogła mieć lat, ile wzrostu, ile zalet, ile wad. Nie ma pewności co do tego kogo kochała, w co wierzyła, czy śpiewała, jak tańczyła. Nie jest w ogóle powiedziane, że istniała. Nie jestem twoją córką Mieszko – to historia wyzwolenia polskiej księżniczki, jej grajka i młodych herosów, pokolenia, które nie chce, aby Ojcowie zarządzali ich ciałami, myślami, wyborami, uczuciami. To herstoryczna fantazja, bardzo delikatnie inspirowana szekspirowskimi kronikami historycznymi, w której mało znana córka pierwszego władcy Polan pozwala sobie na odrobinę hultajstwa, rozwiązłości i niegodziwości.

Ewa Galica – studentka III roku reżyserii na Akademii Teatralnej w Warszawie. Pracę artystyczną mocno wiąże z działaniami społecznymi i pedagogicznymi. Od lat współpracuje z organizacjami, które prowadzą artystyczne projekty dla młodzieży, osób starszych, wykluczonych, z niepełnosprawnościami. Prowadzi warsztaty teatralne w międzynarodowym projekcie Lanterna Futuri dla młodzieży z Czech, Niemiec i Polski.

Klaudia Gębska – ukończyła zarządzanie kulturą i mediami na Uniwersytecie Jagiellońskim, w tym momencie studiuje na UJ teatrologię. Organizatorka Wieczorów Poezji Beznadziejnej, wieloletnia wolontariuszka Festiwalu Unsound, aktualnie wolontariuszka działu dostępności w Teatrze im. J. Słowackiego. Praca z ludźmi teatru, w teatrze jest jej długodystansowym celem.

Lidia Karbowska – absolwentka filozofii na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Tworzy wiersze, prózki poetyckie, dramaty. Laureatka konkursów literackich, m.in. OKL „Krajobrazy słowa” (2016; główna nagroda), OKP im. D. Maliszewskiego (2018; I nagroda). Jej wiersze zostały opublikowane w pismach internetowych: „Wakat”, „Inter-”, „Helikopter”, „Tlen Literacki”, a także w książce Wyjustowani. Antologia młodych twórców (Toruń 2018). Wydała tomik Niedomknięte okno wiersza (Poznań 2012).

Kuba Kiraga – poeta, dramatopisarz. Jako poeta zadebiutował w almanachu Połów. Poetyckie debiuty 2016. Autor scenariusza filmowego Za młodzi by zasnąć, za nami już pogoń prezentowanego w formie czytania performatywnego podczas festiwalu Nowe Horyzonty 2017 we Wrocławiu.

Dawid Kot – urodzony w Krakowie, od 2016 roku mieszka w Londynie. W 2016 podjął magisterskie studia na Middlesex University w Londynie z zakresu Sztuk Teatralnych o specjalizacji solo performance art. Współtwórca Grupy KAFE i LASEM. Wystąpił w filmach: Mala Matura 1947 (2011) reż. J. Majewski; MS 101 (2010) reż. K. Radziszewski. Performance inspirowany twórczością i życiem Witkacego KALAMARAPAKSY (2013) współtworzony z grupą KAFE, Orgia (2015) dwugodzinny spektakl na podstawie tekstu P.P. Pasoliniego pokazany dwa razy w 2015 roku w dawnych halach TELPODu, WATER czterogodzinny live performace, a także ORLANDO dwudziestominutowy performance, oba przedstawione w środowisku uniwersyteckim w Londynie. Debiut dramatopisarski: Nazywają to relacje na warsztatach Młod(sz)a Polska (2021) w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie.

Daria Kubisiak – dramaturżka, reżyserka, autorka scenariuszy, performerka, aktualnie wykładowczyni w Katedrze Teatru i Dramatu na Wydziale Polonistyki UJ. Absolwentka AST w Krakowie na kierunku reżyseria, spec: dramaturgia. Członkini i współzałożycielka Pracowni Dramaturgicznej AST Kraków (projekty: „archiwum//lab.”, „Inny Teatr”). Jako dramatopisarka debiutowała tekstem Reduplikacja w reżyserii Aśki Grochulskiej w Łaźni Nowej w Krakowie. Jako reżyserka debiutowała autorskim projektem Robotnica albo 27 omdleń klasy robotniczej (w ramach programu Laboratorium Nowego Teatru). Jako dramaturżka współpracowała (m. in. z. Klaudią Hartung-Wójciak, Igą Gańczarczyk, Barbarą Bujakowską, Martyną Wawrzyniak, Jakubem Skrzywankiem, Cezarym Tomaszewskim, Remigiuszem Brzykiem, Rudolfem Zioło i Pawłem Miśkiewiczem). Do jej najważniejszych prac należy: Chór Performatyków (Cricoteka, 2016), Hamlet czyli Ofelia (AST w Krakowie, 2017), Kordian (Teatr Polski w Poznaniu 2018), Ostatni dzień lata (Festiwal Sopot Non-Fiction 2019) Jestem miłością I i II (KCC 2018), Robotnica albo 27 omdleń klasy robotniczej (Teatr Nowy Proxima w Krakowie 2020).

Mariusz Gołosz – absolwent Filozofii na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, ukończył moduł Dramaturgia w Laboratorium Nowych Praktyk Teatralnych SWPS. Uczestnik Szkoły Pisania Sztuk w Teatrze Śląskim, prowadzonej przez A. Pałygę, w efekcie czego powstał dramat braknie mi ciebie w moim narożniku, realizowany jako czytanie performatywne w ramach Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy. Półfinalista Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej w 2017 r. za dramat nie znajdzie cię chłopaku w tym małym mieście już nikt. W 2020 r. jego sztuka pt. bierz co chcesz, wszystko weź, nawet deszcz, napisana wraz z D. Sobik, została wyróżniona w konkursie na jednoaktówkę w ramach Wirtualnej Czytelni Performatywnej.

Daria Sobik – ukończyła Kulturoznawstwo na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach i Wiedzę o teatrze na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Ukończyła moduł Dramaturgia w Laboratorium Nowych Praktyk Teatralnych SWPS. Uczestniczka Szkoły Pisania Sztuk prowadzonej przez A. Pałygę w Teatrze Śląskim. Pracowała nad dramaturgią spektakli: Komedia omyłek w reż. J. P. Salério, Kopciuszek i Amadeusz w reż. Ł. Gajdzisa, Motyle w reż. E. Piech, Wycinanki. List z morza w reż. Y. Ichikawy. Autorka adaptacji w spektaklu pt. Sprawa. Dzieje się dziś w reż. M. Majewskiej. Od września 2017 pracowała jako dramaturżka, a obecnie pracuje jako kierowniczka literacka w Teatrze Polskim im. H. Konieczki w Bydgoszczy. W latach 2017-2020 pełniła rolę kuratorki przy Festiwalu Prapremier. W lutym 2021 roku jej sztuka Nasz pies ostatnio dziwnie warczy dostała się do półfinału Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej.

Robert Traczyk – student ostatniego roku reżyserii we wrocławskiej filii Akademii Sztuk Teatralnych. Szczególnie związany z Instytutem Grotowskiego we Wrocławiu, gdzie reżyserował przedstawienia TanzGala oraz Zjemy wasze dzieci. Z cebulą, a przy Męskich perspektywach miłości pełnił funkcję dramaturga. W ponadkulturowym projekcie Trzy krzesła tworzącym teatr w Polsce, Czechach i Niemczech wyreżyserował spektakle Amazon Burns oraz Influencer Szuka żony.  Przedstawienie Śmierć Człowieka-Wiewiórki zostanie wystawione w ramach 41 Przeglądu Piosenki Aktorskiej we wrocławskim teatrze Capitol. Jego opowiadanie  O dziewczynie, co nie miała implantów zdobyło główną nagrodę w konkursie „Kryształowe smoki”, a Obcy Pana Shrodingera zostali opublikowani w zbiorze Dzieje się wydanym przez grupę wydawniczą Alpaka.

Karolina Zdunek – studentka pierwszego roku Architektury na Politechnice Wrocławskiej.  Od 2020 roku pracuje jako dziennikarka dla portalu Bolec.Info. Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego w Bolesławcu, gdzie uczęszczała do klasy o profilu matematyczno-fizycznym. W latach 2015-2020 należała do Teatru Z Jednej Gliny prowadzonym przez A. Ćwieluch i grupy zajęciowej warsztatów literackich prowadzonych przez K. Pranić przy Młodzieżowym Domu Kultury w Bolesławcu.