W ostatnich latach zmienia się postrzeganie roli reżyserek i reżyserów, ich miejsca w zespole i relacji wobec niego, ich pozycji instytucjonalnej i symbolicznej oraz
powiązania tych kwestii z dotychczasowymi językami teatralnymi. Młodzi reżyserzy i reżyserki zaczynają pracę w zawodzie, którego charakter jest od pewnego czasu dyskutowany i podejmowane są próby zdefiniowania go na nowo. Po części funkcjonują oni w ramach instytucjonalnych i artystycznych, które zastali, a po części tworzą nowy obraz sztuk performatywnych.

Podczas spotkania postaramy się przedstawić artystyczne i instytucjonalne aspekty pracy młodych przedstawicieli i przedstawicielek polskiego teatru i tańca. Zarysujemy mapę problemów, wobec których stają, i przemian języka sztuk performatywnych, w których biorą udział. Zaproszenie do rozmowy twórców i twórczyń o odmiennych doświadczeniach ma na celu podkreślenie zróżnicowania stojącego za nimi zaplecza instytucjonalnego i edukacyjnego oraz pokazanie pola młodej reżyserii w jego złożoności artystycznej i politycznej.