Repertuar

Tartuffe

Tartuffe

Molier
Reż. Mikołaj Grabowski
Duża Scena
ul. Jagiellońska 1

Data
premiery

10.06
2006

daty
wystawiania

  • 02.12
    2008
  • 02.12
    2008
  • 02.12
    2008
  • 23.01
    2009
  • 23.01
    2009
  • 23.01
    2009
  • 03.02
    2009
  • 04.02
    2009
  • 05.02
    2009
  • 27.03
    2009
  • 28.03
    2009
  • 29.03
    2009
  • 30.06
    2009
  • 30.06
    2009
  • 30.06
    2009
  • 30.06
    2009
  • 30.06
    2009
  • 14.10
    2009
  • 15.10
    2009
  • 16.10
    2009
  • 17.10
    2009
  • 18.10
    2009
  • 16.11
    2009
  • 16.11
    2009
  • 21.12
    2009
  • 21.12
    2009
  • 21.12
    2009
  • 21.12
    2009
  • 22.01
    2010
  • 23.01
    2010
  • 26.01
    2010
  • 26.01
    2010
  • 26.01
    2010
  • 25.02
    2010
  • 25.02
    2010
  • 25.02
    2010
  • 25.02
    2010
  • 26.02
    2010
  • 27.02
    2010
  • 28.02
    2010
  • 13.03
    2010
  • 16.03
    2010
  • 17.03
    2010
  • 28.04
    2010
  • 29.04
    2010
  • 30.04
    2010
  • 22.09
    2010
  • 23.09
    2010
  • 24.09
    2010
  • 25.09
    2010
  • 19.02
    2011
  • 20.02
    2011
  • 22.02
    2011
  • 05.03
    2011
  • 06.03
    2011
  • 14.05
    2011
  • 15.05
    2011
  • 17.05
    2011
  • 14.06
    2011
  • 15.06
    2011
  • 16.06
    2011
  • 09.09
    2011
  • 10.09
    2011
  • 11.09
    2011
  • 24.11
    2011
  • 25.11
    2011
  • 10.04
    2012
  • 15.04
    2012
  • 17.04
    2012
  • 18.04
    2012
  • 28.12
    2012
  • 29.12
    2012
  • 30.12
    2012
  • 11.03
    2014
  • 12.03
    2014
  • 13.03
    2014

czas
trwania

1 godz. 50 min. (bez przerwy)

Śmiałość; z jaką Molier potraktował temat fałszywych obrońców wiary; spowodowała jego długoletnią walkę o obecność Tartuffe’a na scenie. Wyszydzając obłudników ściągnał na siebie ostre protesty wszelkich strażników moralności. Sztuka obnaża tych; którzy z religii czynią narzędzie władzy; a z obłudy religijnej drogę do kariery. Demaskowana przez Moliera hipokryzja nie dotyczy jednak tylko kwestii wiary. W równym stopniu wpisana jest w układ stosunków rodzinnych i społecznych oraz w struktury polityczne. Dom Orgona to świat w mikroskali; siedlisko tego; co zawistne; zakłamane; groźne. Molier odkrywa w człowieku drugą naturę – nie poczciwą; ale taką; która prowadzi do fanatyzmu; nadużyć; manipulacji i oszustw. A wszystko to w ramach komedii; ironicznej; czasem zacierającej granicę między śmiesznością a powagą; co zdradza jak istotne były dla autora poruszane tematy. Kiedy słowa stają się elementem gry i strategii przestają być zakorzenione w sensie; a kształtowana przez nie rzeczywistość nabiera znamion absurdu. Bohaterowie Moliera zostali przez tę grę całkowicie zniewoleni; nie potrafią się z nią zmierzyć. Sile pozorów nie sposób przeciwstawić mocy prawdy; bo słowa oddzieliły się od prawdy. Nie wiadomo; jak się do niej odwołać; skoro narzędziem oszustwa stał się język religijny; który; jakby się wydawało; powinien być prawdziwy z samej swojej istoty. (Maria Prussak; Cóż to jest prawda? – fragment tekstu z programu)

 

obsada

** rola dublowana

Twórcy